Blog

Op 25 juni heeft onze club een ontspannen middag voor Oekraïense vluchtelingen georganiseerd in nauwe samenwerking met het inmiddels voor ons vertrouwde Fulcotheater.

We hebben, zoals we onszelf eerder ten doel hadden gesteld, hierin ook samenwerking gezocht met andere serviceclubs in de regio. De Rotary en Lions waren uiteraard bereid hun steentje bij te dragen.

We wilden graag een gezellige middag met een hapje en drankje en een film realiseren voor alle Oekraïense vluchtelingen in de regio. Ook onder het motto: #nietsdoenisgeenoptie.

Met mooie (volledig in het Oekraïens) posters zijn de vluchtelingen geïnformeerd over deze middag. Hierbij heeft de organisatie veel hulp gehad van Oksana en Ganna, 2 moeders die nu tijdelijk in de regio worden opgevangen.

Het is een geslaagde middag geworden.

Alle aanwezigen werden door Oksana en Ganna namens ons allemaal in het Oekraïens welkom geheten.

De film Padington bleek succesvol met als extra leuke bijkomstigheid dat de voice-over van beer Paddington Zelenski, hun president bleek te zijn.

Leuk detail: tijdens de film hebben de kinderen regelmatig geapplaudisseerd voor de beer.

Kinderen waren heel blij met de frisdrank en de chips.

Na de film was er gelegenheid voor napraten, uiteraard met een drankje en een hapje, lekker Hollands, met kaas, worst, bitterballen en pinda’s.

Een knutseltafel met kleurpotloden, tekenboeken, kleurplaten, diverse viltstiften en markers, gekleurde klei, plakplaatjes, oude tijdschriften met schaar en plakspul om mee te knutselen was steeds bezet. Verder een puzzeltje, een jojo, een tol, kaartspelen, kwartetten. Daar is dankbaar gebruik van gemaakt. Het werd ons snel duidelijk dat de kinderen niet veel hebben en eigenlijk de spullen mee naar huis zouden willen nemen. Vanzelfsprekend hebben we dat aangemoedigd.

Een meisje heeft een prachtige tekening voor ons gemaakt waarop de Nederlandse vlag en de Oekraïense vlag met hartjes aan elkaar verbonden zijn.

In gesprek met een van de moeders bleek, dat niet alle kinderen in de basisschoolleeftijd hier naar school kunnen. Ze wonen wat afgelegen en zij ziet op tegen de komende zomermaanden als alle scholen dicht zijn en ze dus zelf ook niet kan werken. Ze wilde niet wanhopig overkomen, maar we voelen haar wanhoop wel.

Oksana en Ganna hebben we speciaal bedankt met (hoe kan het ook anders) een kaasschaaf met delftsblauw motief erop en Goudse kaas. Het werd zeer gewaardeerd.

Bij het vertrek van de gasten hoorden we heel regelmatig het Nederlandse woord “bedankt”.

Onze aanwezige clubleden zijn geraakt door deze mooie actie maar beseffen ook dat

• Helaas niet alle kinderen hier naar school gaan
• Ze snel tevreden zijn met een pak kaarten en een set kleurpotloden
• Opvanglocaties soms op afgelegen plekken zitten en kinderen dus niet kunnen spelen met andere kinderen
• De zomervakantie voor hen en hun ouders uitzichtloos is
• Vervoer voor hen niet gratis is en dat dat nog meer beperkingen geeft.

Dus rijst de vraag bij ons:

Wat kunnen wij verder voor deze mensen betekenen? We houden tenslotte sponsorgeld over. Laten we een goede bestemming vinden om deze mensen verder te helpen. Want die oorlog is voorlopig nog niet voorbij.

Inspirerend was het op 20 maart 2022 tijdens de 2^e editie van het Fulco’s Vrouwen Festijn. Als comité (aanvankelijk met 4 en snel aangevuld met communicatiedeskundigen) hadden we een duidelijk doel voor ogen. Bekendheid voor ons als club, lokale vrouwenpower laten zien en vooral een mooie dag maken op 20 maart. Wat een energie zit er in de voorbereiding en wat een energie kwam er op de dag. Het mooie Uniefilmpje draaide de gehele dag in de foyer. Onze stand werd beter bezocht dan vorig jaar en er zijn toch weer 2 mensen geïnspireerd geraakt. Inmiddels staat de ledenteller weer op 12 en dat doen we als club toch maar mooi; deze kleine club met grootse plannen. Qua sponsoren zoeken en vinden kunnen we veel leren. De evaluatie met clubgenoten laat zien waar we goed in zijn en waar we het nog beter kunnen doen. Maar bovenal een prachtige dag met Soroptimisten van andere clubs die ons hebben geholpen.

Goed te vermelden dat een oud lid van ons naar deze dag kwam met 2 Oekraïense dames. Beiden hoogleraar van beroep en nu gevlucht met de kinderen uit hun onveilige land. Ik ben in contact met hen en hoop hen te kunnen helpen met de vragen of hulp die ze nodig hebben. Vrouwen voor vrouwen!

Ik was en ben altijd al een optimist. Sinds oktober 2018 een Soroptimist en heb al diverse functies mogen bemannen. Nog maar nauwelijks geïnaugureerd heb ik op 4 okt 2019 het voorzitterschap met veel plezier aanvaard. Met Corona in ons leven is het in het begin lastig en moest de club blijven zoeken naar manieren om toch iedereen verbonden en geboeid te houden.

Het is gelukt en zelfs in deze tijd heeft de club 2 nieuwe leden mogen verwelkomen. Hoe bijzonder toch. Ik weet zeker dat dit te maken heeft met het hebben van een positieve mindset. Ik ben zelf behoorlijk optimistisch van aard en weet dat ik mensen kan meenemen in mijn enthousiasme. Onze club heeft ook een positieve mindset en samen lukt het ons (hoe klein we ook zijn) om te kijken wat wel kan in plaats van wat niet mogelijk is.

Een mooi voorbeeld vind ik ook ons Fulco’s Vrouwen-Festijn september jongstleden. Er kon in september heel veel wel en kijk ik daar met heel veel plezier op terug. Je kunt ook denken wat we allemaal hebben moeten veranderen en aanpassen door Corona en hoeveel tijd dat heeft gekost.  Zo zit ik niet in elkaar en probeer altijd het maximaal haalbare en vooral ook: stap voor stap. Ik vind het fijn binnen deze club een plek te hebben gevonden.

Nu als secretaris in een kleine club met grootse plannen.

Privé kan ik mijn enthousiasme en positivisme ook altijd wel kwijt. Ook hier is het: “wat kan wel?”

De leanworkshops online doen vond ik in coronatijd geen optie. Dus wat kan dan wel?

De vaarwel-gezegde-zorg weer opgezocht en sinds april 2021 vaccineer ik er op los bij de GGD. Veel oud collega’s kom ik daar weer tegen. Ook alle jonge mensen die zich inzetten voor deze campagne is hartverwarmend.

Op Heiligenabend (24 dec) komen we traditiegetrouw ten huize van mijn schoonmoeder samen. Gewoon gezellig, spelletjes doen, films en foto’s kijken om herinneringen op te halen en vooral ook te lachen.

Dit jaar dus geen kerst met 18 familieleden maar nu heel fijn thuis met de 2 dochters en hun partner.

Ik prijs me zeer gelukkig en ben me zeer bewust van het hebben van een warm gezin, fijne families, goede gezondheid, fijne sor-zussen en alle andere basis dingen die voor heel veel mensen heel gewoon zijn. Juist omdat ik weet dat niet iedereen het zo heeft getroffen.

Dus ik wens iedereen mooie feestdagen en vooral een gezond en optimistisch 2022!

Jeannette Starrenburg.

Niemand heeft eraan kunnen ontkomen: grensoverschrijdend gedrag bij een talentenshow. Maar ook in de sport en andere sectoren is in het (recente) verleden media-aandacht geweest over dit onderwerp en het zal ook in de toekomst geregeld het nieuws halen. Maar is het nieuws? Of zijn we ‘geschokt’ als we lezen/horen dat het in een bepaalde sector (ook) voorkomt?
Is het niet een voortvloeisel uit ongelijke machtsverhoudingen en afhankelijkheidsposities? Dit rechtvaardigt het grensoverschrijdende gedrag zeker niet, maar is wat mij betreft wel een verklaring waarom dit gedrag óveral plaatsvindt. Wie denkt dat het in zijn/haar (werk)omgeving niet gebeurt, zou nog meer en beter om zich heen kunnen kijken om het waar te nemen.
Ik lees op sociale media oproepen in allerlei sectoren om aandacht te vragen voor dit onderwerp, dat (langdurig) ziekteverzuim en zelfs uitval teweeg brengt. Het doet er niet toe of je bij een overheidsorganisatie werkt, of bij een internationaal concern, of bij een klein bedrijf of als freelancer ingehuurd wordt. En het gebeurt niet alleen in de werkomgeving, maar ook in de (amateur)sport, bij vrijetijds-verenigingen en zelfs in huis….
Wat mij opvalt is dat er veelal een roep is om een meldpunt in te richten. Als er geen meldpunt of vertrouwenspersoon (als instituut) is, lijkt me het zeker zinvol om dat in te richten. Maar dat is vooral curatief (en voor een deel preventief). Misschien is het een utopie om te denken dat er geen meldpunt/vertrouwenspersoon nodig zou moeten zijn; dat het probleem niet meer zou moeten bestaan. Maar wat kunnen we wel doen om dit ongewenste en schadelijke gedrag te verminderen?
Het begint met het opvoeden van onze kinderen. Zijn we als opvoeders in staat om grenzen aan te geven aan kinderen. Om het bespreekbaar te maken en onszelf dan ook kwetsbaar op te stellen. Geven we onze kinderen mee dat de ene aanraking van een bepaald persoon op een bepaald moment als prettig wordt ervaren, maar dat als diezelfde aanraking door een ander persoon, of als je door diezelfde persoon op een ander moment wordt aangeraakt het opeens onprettig kan zijn. Dat het voor beide personen heel verwarrend kan zijn en dat je dus goed op non verbaal gedrag moet letten en misschien wel vaker aan elkaar moet vragen wat je vindt om iemand aan te raken of aangeraakt te worden. Hetzelfde met woorden: ook die kunnen in eenzelfde situatie anders worden opgevat en grensoverschrijdend zijn.
Grensoverschrijdend gedrag wordt niet altijd bewust gedaan. Vaak is het gedrag erin geslopen en wordt versterkt omdat er niet over gesproken wordt met degene die het gedrag vertoont, of vindt er zelfs geen correctie plaats (met alle redenen waarom er geen adequate reactie is gegeven !).
Het begint bij het bespreken (ook met kinderen) van (on)gewenst gedrag. Maar we moeten er ook rekening mee houden dat het gedrag niet of onvoldoende gecorrigeerd zal worden, als er een afhankelijksheidsaspect bij komt. Ook al is er geen forméle machtsverhouding (chef-werknemer, docent-leerling, trainer-pupil etc.) er kan ook bij gelijke verhoudingen toch een afhankelijkheidsaspect zijn. Een voorbeeld is de rol van Jeroen Rietbergen bij The Voice of Holland. Volgens John de Mol had hij geen macht of kon hij invloed hebben op de uitslag van de wedstrijd. Maar één van zijn slachtoffers formuleerde het als volgt: “ik was van hem afhankelijk, want hij kon mij maken of breken door verkeerde muziek in te starten”. Dus ik geloof niet dat we ons ooit 100% veilig zullen voelen, maar we kunnen zeker wel zorgen voor een veiligere omgeving. En dan helpt het niet om te wijzen wie de ‘schuldigen’ zijn of slachtoffers op te roepen om het (meer) te melden. Daarmee wordt het niet per definitie veiliger, zeker niet voor mensen die zich nu afvragen of zij ook onbewust ongewenst (grensoverschrijdend?) gedrag hebben vertoond, want de sfeer lijkt op dit moment zo te zijn dat je dan meteen verbannen/veroordeeld wordt. Laten we er dus voor zorgen dat het klimaat veilig genoeg is om over (on)gewenst gedrag, in een open sfeer, te praten mét elkaar.
Jolanda

Huiselijk geweld is een maatschappelijk probleem, met veel persoonlijk leed. Ook in de media wordt er geregeld aandacht aan besteed, zoals recent bij Jamie Vaes en Lil’Kleine.

Ik hoor/lees vaak bij dergelijke berichten de (goedbedoelde?) ‘adviezen’ om bij de gewelddadige partner weg te gaan. Veel mensen die in de gelukkige omstandigheid zijn dat zij zelf niet met huiselijk geweld te maken hebben (gehad), zeggen ook vaak heel resoluut dat zij de relatie zouden verbreken op het moment dat de ander geweld zou gebruiken. En toch gebeurt het dus niet als er geweld in een relatie komt of blijft……

Het heeft verschillende redenen (in willekeurige volgorde en niet uitputtend):
– de relatie hoeft niet te stoppen; het geweld wel. De gewelddadige partner was ooit een liefdespartner, met wie het slachtoffer mogelijk kinderen heeft, een gezamenlijk geschiedenis met mooie herinneringen. De partner is geen slecht persoon, hij/zij vertoont onwenselijk gedrag.

-het slachtoffer heeft coping-strategieën ontwikkeld (manieren om om te gaan met de gewelddadige partner). Voor het slachtoffer lijkt het daarom nog wel uit te houden.

-het geweld is vaak een glijdende schaal, het wordt dus steeds erger/heftiger, maar inzicht in de ernst van het (toenemende) geweld verandert niet mee.

-het slachtoffer denkt zelf schuldig/ oorzaak te zijn aan het geweld. Dit schuldgevoel wordt bevestigd als het slachtoffer jouw ‘goede raad’ niet opvolgt en het geweld doorgaat.

 -de geweldpleger heeft (oprechte) spijt van het gewelddadige gedrag en belooft beterschap.

-een slachtoffer weet vaak niet hoe hij/zij los moet komen van de gewelddadige partner. Dat kan zijn veroorzaakt door het psychische geweld van de partner, maar ook doordat het slachtoffer niet weet hoe hij/zij het moet aanpakken, waar hulp te vinden is. En ook praktische zaken: waar vindt hij/zij onderdak, hoe komt hij/zij aan eigen inkomen (of hoe behoudt hij/zij dat eigen inkomen), kunnen/mogen de kinderen en huisdieren mee, wanneer is het geschikte moment, etc.

Een paar tips als je iemand wilt helpen, die (vermoedelijk) slachtoffer is van huiselijk geweld :

-Geef geen oordeel of advies.

-Luister en stel vragen (ook al is het eng).

-Vraag hoe je die ander kan helpen en waarmee. Geef support en word geen ‘redder’. Sluit aan bij de behoefte/vraag van die ander. Vraag wat jij kan doen om het slachtoffer te beschermen tegen het geweld.

-zeg wat je doet (niets achter de rug van het slachtoffer doen) en doe wat je zegt ! (geen loze beloftes doen).

-Blijf die ander steunen, ongeacht welke keuze hij/zij maakt (en vooral als het niet jóuw keuze zou zijn). Ga dus niet ‘trekken’ aan het slachtoffer (door te trekken, komt een slachtoffer niet in beweging).

-Realiseer je dat het geweld of de relatie niet altijd in 1 x stopt, maar dat er soms terugval is. Gebruik dan de vorige tips….

-Veilig Thuis (tel 0800-2000) is de organisatie in heel Nederland die hulp en advies kan geven bij huiselijk geweld, ook aan ‘omstanders’. Is er een acute huiselijk geweldsituatie bel dan meteen 112 (politie). Politie zal samen met Veilig Thuis zorgen voor de veiligheid.

Websites voor hulp:

Veilig Thuis

Politie

Slachtofferhulp

https://www.ikvermoedhuiselijkgeweld.nl/

Websites voor achtergrondinformatie:

https://www.huiselijkgeweld.nl/

https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/huiselijk-geweld

Jolanda Boere, juni 2021.

Wat een inspirerende avond hadden we tijdens de bestuurswisseling op 1 okt ! Onze nieuwe voorzitter Resie (op foto links met rechts past-presidente Jeannette) bracht met veel passie haar nieuwe thema en plan voor het komende seizoen. Met Hart voor elkaar gaan we nieuwe plannen maken en bespreken ‘bij de Haard’ en dat zal staan als een Huis! Hoe mooi is dat.
Zo werken we met elkaar aan het ‘een beetje beter maken van de wereld, ook in eigen land’ met aandacht voor de positie van vrouwen en meisjes. Ieder draagt bij vanuit zijn eigen achtergrond, ervaringen en talenten. Door elkaar te steunen durven we buiten onze eigen comfortzone te stappen en worden we er dus zelf ook beter van! 
Vervolgens werden we door  Simone Bel meegenomen in de wereld van ‘story-telling’ en leerden we hoe ons verhaal van de Soroptimisten uit te dragen, vanuit je eigen ervaring, met inhoud en gericht op het publiek waar je voor staat (mogelijke nieuwe leden, sponsors, vrienden). 
Tijdens een potje tennis heb ik het direct toegepast en zie daar: ik heb iemand enthousiast kunnen maken voor onze club, ze komt een keertje meekijken. Wat een energie geeft dat!

Joke.

15 april 2021… Hoera ! Vandaag ben ik ‘Sor’ geworden, geïnaugureerd als lid van de Soroptimisten Utrecht-Nedersticht. 

‘Kom maar naar de parkeerplaats bij de ‘Viaanse put’, zei Jeannette, onze voorzitster, ‘daar is veel ruimte voor deze ceremonie in Coronatijd’. Dus ik daar naartoe en ja hoor, daar stonden zowaar een aantal sorren in levende lijve (voorheen alleen gezien via Zoom), allen met een mooie bos bloemen om mij een warm welkom te heten, geweldig. Over een auto lag de vlag van ‘Soroptimist International’ gedrapeerd.  

Op deze vlag, zo hoorde ik later, staat het logo van de Soroptimist International. 

Het is een afbeelding van een vrouw met haar handen omhoog als gebaar voor vrijheid en het open stellen voor anderen, vóór en dóór vrouwen. Achter de vrouw zie je zonnestralen als aureool van een nieuwe dageraad, voor nieuwe kansen en het streven naar het beste. Ook zie je laurierbladeren en eikels. Deze staan voor kracht, groei, vriendschap en ontwikkeling van onze organisatie. 

De gouden zon tegen de blauwe lucht staat voor vrede en vrijheid en voorspoed. 

Ik krijg een speldje, wat ik in deze tijd zelf moet opspelden als symbool van het lidmaatschap. 
In plaats van 4 kaarsen steken we 4 duimen op: 1 voor Soroptimisten International, 1 voor Europa, 1 voor de Unie van Nederland, Suriname en Curaçao en 1 voor onze eigen Utrecht-Nedersticht. En dan is het officieel…. 

Ik heb al kunnen ervaren hoe al deze vrouwen gedreven zijn om zich in te zetten voor de positieverbetering van vrouwen en meisjes in Nederland maar ook mondiaal. Ik ben blij en best een beetje trots dat ik ‘er nu bij hoor’ en ik ga ervaren hoe ik mij ook kan inzetten voor dit prachtige doel. Samen kom je een heel eind, iedere keer weer een stapje verder !! 

Joke.

Zaterdag 29 mei 2021 hebben we met een aantal sorren onze handen uit de mouwen gestoken.

Via het Oranjefonds aangemeld voor NL doet in Vianen bij de spelotheek.

Toonbanken geschuurd, in de was gezet en geschilderd. Vele soorten speelgoed hebben we schoon geschrobd.

Een wethouder van de gemeente  Vijfheerenlanden was druk aan het boenen. Met haar gesproken over onze activiteiten in het kader van Internationale Vrouwendag, dit jaar in het weekeind van 18 en 19 september op de planning in het Fulco theater. Zij is enthousiast en doet wellicht mee! Ook vertelde ze dat ze bij haar collega wethouder had aangedrongen op het onder de aandacht brengen van Orange the World…..

Wat lijkt de wereld dan klein en komt alles ‘bij elkaar’. Zo inspirerend om enthousiaste vrouwen te ontmoeten en elkaar te helpen en te bouwen aan ons netwerk t.b.v. het goede doel.

Bedankt Nelleke, Lenie en Fenny, `t Was weer gezellig.

29 mei,
Joke Soliman

Weten jullie op welke plek Nederland staat in het Global Gender Gap Report 2021? Ons land is 7 plaatsen gestegen maar, eerlijk is eerlijk, het kan nog stukken beter. We staan nu mondiaal op de 31ste plek. IJsland staat voor de 12de keer al op nummer 1 met als mate waarin de ongelijkheidskloof is gedicht: 89,2%. Ter vergelijking: voor Nederland is dit 76,2%. Ook goed om te weten: onze zuiderburen, België, staan op nummer 13.

Wereldwijd gezien is de gender gap nu voor 68% gedicht. Door de corona crisis zijn de eerdere berekeningen dat het nog 99 jaar zou duren voordat de kloof tussen mannen en vrouwen is gedicht al weer achterhaald. Het duurt nu 136 jaar. De verwachting is dat over 52 jaar de achterstand van vrouwen op mannen in West-Europa is weggewerkt. Kortom: er is nog veel werk te doen.

april 2021 Nelleke Leijnse

Eind april 2021 heeft de voorzitter van de Europese commissie, Ursula von der Leijen, samen met Charles Michel, voorzitter van de Europese Raad, een bezoek gebracht aan de Turkse president Erdogan.

Voor haar was er geen stoel klaargezet en zij moest op een sofa plaatsnemen. Op deze schoffering heeft Von der Leijen gereageerd in het Europese Parlement: https://www.youtube.com/watch?v=PiD_vKvbSl0