Je drijfveren volgen

‘Na de middelbare school heb ik een toeristische opleiding gedaan. Mijn eerste baan was in Utrecht. Ik werkte als promotiemedewerkster van de VVV Utrecht. Het begrip PR was toen nog niet uitgevonden. Na vier jaar ben ik een PR officier geworden bij Holiday Inn in Leiden, en nog vier jaar later PR- en communicatieofficer bij het Utrechts Nieuwsblad. Daar heb ik zeven jaar met veel plezier gewerkt. Dat was een andere tijd, alles leek mogelijk. Het Utrechts Nieuwsblad was toen nog een grote zelfstandige krant met 500 medewerkers.’

Baan en gezin: pionierswerk

‘Ik vond het heel erg spannend om tot de eerste generatie vrouwen te behoren die kinderen kregen en ook bleven werken. Ik herinner me mijn nervositeit toen ik in verwachting van mijn eerste kind was. Ik wilde vragen of ik een dag minder kon werken, maar ik was als de dood dat ik mijn baan zou kwijtraken. Het is gelukt! Mijn dochter mocht naar een van de eerste crèches in Nederland gaan. Ik had er heel veel profijt van, maar niet iedereen steunde mijn keuze. Het was allemaal nieuw en spannend. Ook in de buitenschoolse opvang had ik een voortrekkersrol. Toen waren dat nog ouderparticipatie projecten. Het was geweldig dat ik er gebruik van kon maken. De vrouwen van mijn generatie waren aan het pionieren.’

‘Zelfstandig’ maar toch gebonden

‘Met de komst van ons tweede kind wilde ik meer grip op mijn tijd krijgen. Met een collega die een communicatiebedrijf had ben ik als zelfstandige doorgegaan. Dat was niet makkelijk, want ik kwam er al heel snel achter dat ik die grip op mijn eigen tijd juist niet had. De opdrachtgevers bepaalden jouw agenda. Je kan niet ‘iets minder gaan doen’ zoals sommige kennissen suggereerden. Nog steeds vind ik het zelfstandig ondernemerschap pittig, maar ik heb die keuze gemaakt dus ik ben doorgegaan.’

Florence Hanselaar, PR-projecten en Organisatie

‘Al geruime tijd heb ik mijn eigen bedrijf. Ik ben met één opdracht voor mezelf begonnen, en dat was de Open Monumentendag. Dat was mijn basis. Daarna kwamen meer opdrachten van onder meer de gemeente, de provincie Utrecht en de KvK op het gebied van communicatie en PR. Mijn kantoor is gevestigd in Hooghiemstra, een bedrijvencentrum waar ik al 28 jaar werk. Ik vind het heel belangrijk om een eigen kantoor te hebben. Dat helpt om privé en werk van elkaar te scheiden. Tegelijkertijd geeft het je het gevoel dat je een onderdeel van een groter geheel bent.’

Blijven leren

‘In de loop van de tijd heb ik de nodige opleidingen gevolgd en diploma’s gehaald. Overigens doe ik dat nog steeds, want als zelfstandige ben je heel afhankelijk van feedback en intervisie. Daarom heb ik me aangesloten bij diverse communicatienetwerken. Ik ben een lid van de Utrechtse Communicatie Kring en Communicatiewinkel. Zo houd ik contact met mijn collega’s en blijf ik op de hoogte van de laatste ontwikkelingen.’

Open Monumentendag Utrecht

‘Ik organiseer jaarlijks de Open Monumentendag in Utrecht. Ik vind het een heel mooi evenement, met een lage drempel. Het is de bedoeling dat zoveel mogelijk mensen ons erfgoed bezoeken, en het is gratis. Ik vind het een uitdaging om ieder jaar weer deuren te openen die lang gesloten zijn gebleven. Het is een groot evenement: 25.000 bezoekers op één dag. Ik ben de projectmanager voor het hele evenement: je werkt aan je programma, je doet de communicatie, zoals persberichtgeving, de nieuwsbrief en social media. Je begint in september, zodra het evenement van het lopende jaar afgerond is. Samen met de werkgroep bepaal je het thema voor het volgende jaar. Vervolgens ga je met je financiers aan de slag. Je zoekt sponsors, je doet fondsaanvragen. Daarna benader je de monumenten die je er graag bij wil betrekken. Alles groeit tot een hoogtepunt, met een openingsavond in aanwezigheid van de wethouder.’

Een evenement tijdens de Coronatijd is een prestatie

‘Het is een heel zwaar jaar voor ons geweest en zeker voor mij als zelfstandige is dit geen fijne tijd. Je vraagt je af: wat kan wel en hoe gaan we het doen? Ik heb verschillende scenario’s gemaakt maar helaas gingen de Open Tuinendag Utrecht en een congres niet door. De Open Monumenten dag is wel doorgegaan. Dit kwam doordat het een landelijk evenement is. Door het ministerie werd een erfgoedprotocol ontwikkeld en overal in Nederland gingen de comités ervoor. Bovendien wilde onze hoofdsponsor een reserveringssysteem ontwikkelen. Hierdoor hielden we controle over de bezoekersstromen. Dat betekende natuurlijk wel dat er minder mensen konden deelnemen. Al met al vind ik het een prestatie dat we in de Coronatijd een evenement hebben georganiseerd. Echt! Er is zoveel enthousiasme geweest van de bezoekers, van de monumenteneigenaren. Het was wel stressvol: houden de mensen afstand? Wordt het niet te druk? Het is allemaal wonderwel goed gegaan.’

Ik kies voor voltijd

‘Ik heb altijd fulltime gewerkt. Toen mijn kinderen kwamen ben ik wel van vijf naar vier dagen gegaan. Toen zij naar de middelbare school gingen ben ik weer 5 dagen gaan werken en dat is iets wat ik wel belangrijk vind. Als zelfstandige slechts twee dagen beschikbaar zijn is niet goed werkbaar, je wilt er graag voor je opdrachtgever zijn. Ik vind het opvallend dat heel veel jonge mensen op dit moment al bij voorbaat voor parttime kiezen.’

Hoe lang ben ik ‘houdbaar’?

‘Toen ik 60 werd vroeg ik me af in hoeverre ik nog ‘houdbaar’ ben. Mijn opdrachtgevers konden die vraag niet goed plaatsen. Uiteindelijk dacht ik: zolang ik evenementen organiseer waarin ik mijzelf en mijn doelgroep herken kan ik dit blijven doen. Ook heel belangrijk is dat ik altijd een junior aan mijn bureau heb. Dit zijn vaak vrouwen die kunstgeschiedenis of architectuurgeschiedenis gestudeerd hebben en die het leuk vinden om na hun studie een half jaar met mij mee te lopen.’