De volgende thema’s werden 43 jaar geleden tijdens de bijeenkomst besproken:

• Wat biedt het Soroptimisme – Emancipatie.
• Wat doen we eraan als Sorren – Doelstellingen bijschaven en werkbaar maken.
• Lidmaatschap – Open of gesloten clubs.
• Organisatie van je eigen club.
• Hoe ziet een ideaal avondprogramma eruit?

In de nabeschouwing ervan werd een belangrijke uitkomst benoemd: ‘Indien wij vandaag iets hebben geleerd dan is het: hoe belangrijk goede communicatie is en hoe essentieel een goede timing en begeleiding van de bijeenkomsten is.’

Seminar Migrant Workers’ Wives and Daughters

Dit seminar dat in de jaren ‘80 in Nederland werd georganiseerd door de Turkse Unie van Soroptimistclubs had als doel Turkse vrouwen die met gastarbeiders (zoals deze destijds nog genoemd werden) naar Nederland waren gekomen, te ondersteunen en te helpen integreren in de Nederlandse samenleving. Enkele van de belangrijkste initiatieven die tijdens dit seminar werden voorgesteld waren taalonderwijs, informatievoorziening en beïnvloeding van de publieke opinie.

Een belangrijk aspect van de integratie van migrantenvrouwen en hun kinderen is het leren van de Nederlandse taal. Het seminar stelde voor om programma’s aan te bieden waarbij Turkse vrouwen en hun kinderen samen de Nederlandse taal konden leren.

Gastarbeiders en hun families hadden vaak behoefte aan informatie over hun rechten, plichten, sociale wetten, medische zorg en andere aspecten van het leven in Nederland. Voorgesteld werd tweetalige folders te ontwikkelen die deze informatie in begrijpelijke bewoordingen verstrekten, zodat migranten beter geïnformeerd zouden zijn over hun situatie in Nederland.

Een effectieve manier om de publieke opinie te beïnvloeden en bewustwording te creëren was het organiseren van programma’s op radio en televisie. In interviews met Turkse gastarbeiders konden problemen en uitdagingen waarmee men te maken kreeg onder de aandacht gebracht worden.

Simone Veil

Van 24 tot 28 juli 1983 vond in Istanbul het XIIe Congres van Soroptimist International plaats; 1.200 Soroptimisten werden welkom geheten in de stad die Azië en Europa met elkaar verbindt. Het motto van de bijeenkomst was dan ook “De verbondenheid van alle continenten”. Een hoogtepunt van het congres was een toesprak van Simone Veil.

Zij was in 1974 de tweede vrouw die in Frankrijk een ministerspost bekleedde. Als minister zorgde zij ervoor dat abortus niet meer strafbaar was en voerde zij een wet in die de beschikbaarheid van anticonceptiemiddelen vergrootte.

Bij de allereerste Europese verkiezingen in 1979 werd Veil gekozen als lid van het Europees Parlement. Nadat het nieuwe Parlement bijeenkwam, werd zij verkozen tot voorzitter voor een termijn van tweeënhalf jaar. Hiermee werd zij de allereerste voorzitter van het Europees Parlement, en tevens de eerste vrouwelijke voorzitter van een EU-instelling.

In haar toespraak in Istanbul ging zij in op de toekomstige rol van de vrouw in de politiek. Hoewel vrouwen inmiddels ministersposten kunnen bekleden zijn dat nog steeds posten – onderwijs, gezondheidszorg – waar zij weinig invloed kunnen uitoefenen. Invloedrijke posten op economisch of financieel gebied worden (nog) niet door vrouwen bekleed. Veil zei: “Allerlei soorten minderheden komen voor hun rechten op, de vrouwen, ofschoon zij in de meerderheid zijn, gedragen zich nog als een minderheid! Man en vrouw zijn gelijkwaardig, maar verschillend. De vrouw moet dan ook dezelfde intellectuele autoriteit krijgen wat betreft politieke zaken. Mogen mannen én vrouwen beseffen dat de rijkdom van de maatschappij afhangt van de verscheidenheid der wezens waaruit zij is opgebouwd.”

De ‘1990-maatregel’

Vanaf 1987 wordt in De Nederlandse Soroptimist geregeld aandacht besteed aan de ‘1990-maatregel’, die de overheid lanceert met de slogan “Een goede meid is op haar toekomst voorbereid”. De ‘1990-maatregel’ zou de economische zelfstandigheid van vrouwen moeten bevorderen.

Deze maatregel – van kracht voor mensen geboren na 1971 – betekent dat kostwinnaars die hun baan verloren hebben niet langer automatisch recht hebben op een aanvullende uitkering tot aan het sociaal minimum. Een nieuwe voorwaarde voor zo’n kostwinnerstoeslag is dat de partner – vaak de vrouw – ook actief op zoek moet gaan naar werk. Hierdoor worden vrouwen gestimuleerd meer deel te nemen aan het arbeidsproces om hun eigen financiële onafhankelijkheid te vergroten.