14-08-2023
Soroptimist International Convention Dublin 27-29 juli 2023
Deze zomer vond, zoals elke 4 jaar, een SI Convention plaats. Steeds georganiseerd in en door een van de 5 SI federaties. Ditmaal in Dublin, georganiseerd door SI Great Britain and Ireland. Beleef het mee aan de hand van een combinatie van de blogverhalen van Suzan van der Sluis, lid van Soroptimistclub Wassenaar-Voorschoten, die haar eerste conventie bijwoonde en inhoudelijke samenvattingen van de meest inspirerende speeches en onderwerpen van andere Soroptimisten die erbij waren.
Woensdag 26 juli
Gisteren goed aangekomen in Dublin. Op luchthaven al meteen een eerste Sor ontmoet, Margaret uit Engeland. Ons hotel is 5 min. lopen van het Convention Centre Dublin. Heel fijn. ‘s Middags het centrum van Dublin verkend en gegeten met Sor Sonia van club Manhattan, en Ingrid, reisgenoot en Sorvriendin. Mooie brug van Calatrava over de rivier de Liffey, indrukwekkende mensbeelden ter herinnering aan de vreselijke hongersnood in Ierland (1845 – 1850) en mooie en gezellige pubs. Aan het einde van de middag kwamen veel NL Sorren bij elkaar in de pub tegenover het Convention Centre.
Donderdag 27 juli
Het is begonnen… vanochtend om half 10 zat de grote zaal van het Convention Center Dublin vol met 1700 vrouwen vanuit de hele wereld! Het programma startte met openingsspeeches van de SI President, de Past President, een vlaggenceremonie en ook de presentatie van het nieuwe logo. Na de koffie de inspirerende speech van Mary Robinson over klimaat en vrouwelijk leiderschap – “Climate change is a man-made problem and it requires a feminist solution”.
Op weg naar de conferentie vanochtend ontvingen we al ons eerste presentje van een Amerikaanse Sor. Dat bleef de hele dag doorgaan. Blijkt een traditie te zijn. Op zich een leuke, makkelijke manier om even contact te maken. De dag eindigde met de Friendship night.
Mary Robinson – Women Leaders Must Step Up & Lead as Never Before!
Door: Ineke Mastenbroek, Programmacoördinator UB
Foto: Mary Robinson na haar keynote speech
Mary Robinson, voormalig presidente van Ierland en hoge commissaris voor de mensenrechten riep gepassioneerd de aanwezige Soroptimisten op om als vrouwelijke leiders als nooit tevoren hun stem te laten horen. Omdat we niet goed op weg zijn voor een veilige en leefbare wereld. Wij hebben onze westerse economie gebouwd op de inzet van fossiele brandstoffen, terwijl vrouwen in Afrika nu lijden onder de klimatologische gevolgen daarvan. Mary vroeg de aanwezigen ook om het klimaat tot een persoonlijke zaak te maken en als symbool voor onze vastberadenheid en verbondenheid op dit thema een paardenbloem te dragen.
Voor verdere uitleg over het symbool en het project dat zij hiervoor opzette, Project, Dandelion, zie www.projectdandelion.com
Suba Umathevan – Breaking Boundaries, Inspiring Change: My Journey Towards Inclusive Leadership and Gender Equality
Door: Jacqueline Kronenburg, Soroptimistclub Ede Foto: Suba Umathevan
Suba is als peuter met haar ouders uit Sri Lanka naar Zwitserland gevlucht en heeft haar professionele carrière in het teken van humanitaire hulp en vrouwenrechten gesteld, met onder meer posities bij Unesco, Plan International en het Rode Kruis. Ze is nu CEO van de in Nederland nog niet bekende Drosos Foundation, die in het Midden-Oosten, Zwitserland en Duitsland projecten steunt voor economische zelfstandigheid en ontwikkeling van de creativiteit van kinderen en jonge mensen in de knel. Daarbij zet ze haar ‘feminist leadership’ in: Drosos heeft nu bijvoorbeeld een loodgietersopleiding voor vrouwen opgezet en bij de selectie van projecten zoeken ze gericht naar projecten waarin de positie van vrouwen en meisjes wordt verbeterd. Drosos is opgericht dankzij een nalatenschap van Christa Gelpke, erfgenaam van een groot farmaceutisch concern. Om een idee te geven: in 2021 investeerde het fonds meer dan 26 miljoen in projecten samen met 200 partners. Samenwerking met Soroptimistclubs zou Suba van harte toejuichen voor grassroots projecten, nu nog met name in het Midden-Oosten..
Nog een paar opvallende quotes van Suba: “Mentorship is zo belangrijk. Op de juiste manier dan: vraag naar mijn uitdagingen, sta niet te snel klaar met je oordeel, luister goed. Dit probeer ik ook als leider toe te passen. Helaas hebben mijn leraren in Zwitserland me niet geholpen in mijn ontwikkeling. Integendeel: ze schatten destijds mijn kansen altijd lager in dan waar ik zelf van droomde. Maar goede leraren en goede mentoren heb je nodig in het leven. En je leert ook leiderschapskwaliteiten op te doen op onverwachte plekken: ik dans heel graag en ook in de danssport heb ik ervaringen opgedaan die ik nu nog kan gebruiken.”
Vrijdag 28 juli
De tweede convention-dag gehad. Was weer indrukwekkend, interessant én inspirerend. Al die verschillende vrouwen van verschillende nationaliteiten die samenkomen…Het programma bestond uit interessante speeches, waaronder van de voormalig President van Taiwan Ma Ying-Jeou (politiek-gevoelig), van Jim Gamble, expert op het gebeid van veiligheid van kinderen, met een doordringend verhaal over online misbruik en tips om het tegen te gaan en de gevolgen te beperken, en van de inspirerende Nicole Ameline, charmante Française, voormalig parlementslid, minister en nu actief voor de VN, die ons oproept een nieuw ecosysteem te vormen waar vrouwen deel zijn van de besluitvorming, zodat er een veiligere en stabielere wereld ontstaat. Vrouwen zijn nodig om de sustainable development goals te implementeren, zegt zij. En onze ‘eigen’ Felicia Tibbitts sprak. Zij had het over het onderwijzen van jongeren over klimaatverandering. Zij is bezig met onderzoek hiernaar en adviseert Unesco en deelde haar eerste bevindingen. Tot slot ook presentaties van de Past SI President en SI President over de voortgang in hun projecten (President’s Appeals). Verder tussendoor groepsfoto met de hele NL-groep gemaakt, reports van de federaties, met nieuwe Sorren kennis gemaakt (Kenia, VS, Zuid-Korea, Zwitserland, België) en genoten…. Op naar de laatste dag.
Zaterdag 29 juli
De 3e en laatste conventiedag. Die begon met het report/verslag van de President van de Afrikaanse federatie, Jalila Moufqia. Ze vertelde wat deze nieuwe federatie heeft bereikt – intussen 107 clubs in 23 landen – en wat zij aan projecten doen – o.a. bezig met opzetten van een programma ter voorkoming van baarmoederhalskanker. Daarna kwam de indrukwekkende speech van Renate Dwan (dochter van een Soroptimist) die al 15 jaar verbonden is aan de VN en in veel oorlogsgebieden heeft gewerkt. Zij richt zich in haar werk op het thema Women, Peace and Security, en vertelde over VN resolutie 1325, waarin o.a. is vastgelegd hoe groot het belang is van deelname van vrouwen in vredesprocessen en heropbouw na conflictsituaties. Renate sloot af met de 1700 aanwezige Soroptimisten concrete doelen mee te geven, waarvan de belangrijkste: zorg dat vrouwen beter vertegenwoordigd zijn in alle vakgebieden en meer vrouwen op posities komen waar de besluiten genomen worden.
Daarna gaven de vertegenwoordigers van SI bij de VN een terugkoppeling van hun werk, o.a. in Genève, Rome en NY. Tot slot de presentatie van de ‘incoming SI President’, de Maleisische Siew Yong Gnanalingam. Haar thema is klimaatverandering: ‘Save Mother Earth, Save the Future’. Daarna de closing ceremony. Voor wie een kaartje had gekocht was er nog het slotgala ‘s avonds. Zowel Ingrid als ik wisten niet dat dit zo leuk zou zijn en hier ook veel van de NL sorren heen zouden gaan. Helaas. Wij hebben er een leuke pubavond van gemaakt met verschillende biertjes en muziek.
Renata Dwan – Women, Peace and Cybersecurity Securing our Future
Door: Jacqueline Kronenburg, Soroptimistclub Ede
Foto: Renata Dwan tijdens haar speech
“Voel jij je veilig?” vraagt Renata Dwan bij het begin van haar keynote. Vele, maar niet alle handen gaan omhoog. “Denk jij dat het voor vrouwen momenteel een veilige tijd is?” Minder handen omhoog. “Is de wereld een veilige plek op dit moment?” Nog minder handen omhoog.
Renata Dwan heeft zich al jaren op hoog diplomatiek niveau professioneel ingezet voor WPS: Women, Peace and Security. Als veiligheidsexpert kwam ze erachter dat ze haar feminisme niet los van haar werk moest zien, maar dat het bij elkaar hoort. In landen als Haïti en Afghanistan en op de Balkan merkte ze de impact van wat toen nog niet eens ‘gender related violence’ werd genoemd. Ze kwam in het Panzi-ziekenhuis van latere Nobelprijswinnaar Dennis Mukwege in Congo waar slachtoffers van groepsverkrachtingen en seksueel geweld worden behandeld en realiseerde zich: het zijn niet alleen die 85.000 (!) vrouwen die daar behandeld zijn, maar hun hele community wordt tot in het diepste geraakt door dit geweld tegen de vrouwen die hun moeders, zussen, dochters zijn. In haar werk heeft ze altijd vrouwen opgezocht om mee te praten: kapsters, winkelpersoneel, klanten. Zo kreeg ze de informatie boven water over wat er echt speelde in conflictgebieden. Wat we ons vaak niet realiseren: ‘Life continues in war zones’, aldus Renata. Mensen trouwen, krijgen kinderen, vieren verjaardagen, studeren: “We miss the ordinary voice in the news”. Haar diplomatieke werk bij onder meer de Verenigde Naties geeft haar goed inzicht in waar we momenteel staan met UN Security Council Resolution 1325, die in het jaar 2000 is aangenomen en door alle landen vertaald zou moeten worden in nationale actieplannen voor vrouwen, vrede en veiligheid. “Er is sprake van een erosie van vrouwenrechten en tegelijkertijd zijn er zoveel staatsgrepen en opzeggingen van vredesakkoorden. Dat alles zorgt voor een enorme groei van het geweld tegen vrouwen”, aldus Renata Dwan. Als je zou denken dat dit reden is om extra inzet te plegen om de positie van vrouwen te verbeteren: niets is minder waar. “De agenda is verlamd: de wereld is meer verdeeld dan ooit; in westerse landen lijkt men te denken dat achterstanden al lang zijn ingehaald en we zien dat in veel landen vrouwen juist met meer tegenkrachten – zoals online haat – te maken krijgen”.
Drie verrassingen (waar niet iedereen blij van werd)
Door: Jacqueline Kronenburg, Soroptimistclub Ede
De Internationale Conventie in Dublin zat vol verrassingen: de dansers die bovenop tafels sprongen bij het galadiner, de enorme hoeveelheid posters van evenzoveel interessante Soroptimist-projecten, Beleidsmatig waren er drie grote verrassingen vanuit Soroptimist International headquarters.
1. Een nieuw logo?
Volledig onverwacht voor de aanwezigen kondigde SI presidente Maureen Maguire een nieuw logo aan. Een mooi filmpje met waar we vandaan komen en waar we voor staan en dan ineens… een nieuw logo. Overduidelijk een logo waar veel over is ‘gepolderd’: hoe houd je de mensen tevreden die gehecht zijn aan ‘Sally Soroptimist’ (zo schijnt de bijnaam te zijn van de vrouw met de blonde haren) en de historische annotaties en speel je tegelijkertijd in op de behoefte een jongere, ook niet-westerse, doelgroep aan te spreken? Het heet dan ook niet zozeer een nieuw, maar een opgefrist logo… Groot was ook de verrassing toen de ontwerper op het podium kwam: een man (waarom geen vrouw?), die helaas geen enkele uitleg gaf over het idee achter het ontwerp. Over smaak valt te twisten, maar duidelijk was wel dat niet iedereen meteen stond te juichen. Vele Soroptimisten vinden het gebrek aan kleur ook niet fijn. Het logo was altijd al zwart wit, maar wereldwijd werd ook veel blauw en geel gebruikt…. Het is inderdaad belangrijk om in het kader van herkenbaarheid één beeldmerk van Soroptimist International naar de buitenwereld te hebben. Maar de vraag is of alle federaties dit logo zullen willen gebruiken? Onze Unie wacht eerst af wat de Europese federatie besluit.
2. Soroptimist International Foundation?
Eerlijk is eerlijk: deze verrassing stond wel op het programma, maar bijvoorbeeld bij ons eigen Soroptimist Vrouwenfonds was niets bekend over een internationaal fonds en hoe dat al dan niet samenhangt met ons eigen fonds. Het idee erachter is goed: laten we loskomen van die tweejaarlijkse projecten die vanuit de President’s Appeal worden opgepakt (en daarna vaak weer worden losgelaten) en meer gaan voor langdurige trajecten. Dus de euro per jaar per lid die nu jaarlijks naar de President’s Appeal gaat, gaat voortaan naar dit nieuwe fonds. Het wordt een afzonderlijke stichting, met een bestuur dat wordt gevormd vanuit SI. De Unie van Soroptimisten van Taiwan hebben een startdonatie van maar liefst 100.000 dollar beschikbaar gesteld. Het fonds richt zich ook nadrukkelijk op nalatenschappen. Vanuit het Soroptimist Vrouwenfonds zullen we er zeker verder onderzoek naar doen. Als je alvast meer wilt weten: er zijn al flyers van en hier vind je wat achtergrondinformatie op de website.
3. De volgende conventie is… tussen de gletsjers in Alaska?
De conventie werd afgesloten met de aankondiging van de locatie van de internationale conventie in 2027: Alaska! Op een cruiseschip! 7 dagen op een cruise en tegelijkertijd de conventie. Dat gaf veel consternatie in de zaal. Veel Soroptimisten maakten al snel bezwaar tegen deze keuze, om redenen van milieuschade en tegenzin om een week op een kostbare cruise te gaan. Zoveel vrouwen, zoveel zinnen: anderen waren heel blij met het vooruitzicht samen op een cruise te gaan. Ook zie je verschillen in hoe men aankijkt tegen de klimaatverandering.
Inmiddels is er een vlog gedeeld door Uniepresident Lotta van Uchelen waarin zij vertelt dat het Uniebestuur via SI Europe bezwaar heeft aangetekend. Wil je hier over doorpraten, dan is er in het eerstvolgende open-deuruurtje van het Uniebestuur op 6 september gelegenheid daarvoor.