CSW-update

De kick-off voor CSW70 in maart 2026 is net begonnen. Maar er zijn veel twijfels: Is het wel veilig om te gaan? Moeten we niet solidair zijn met de landen en mensen die de VS niet of zeer beperkt mogen binnenkomen? Is een boycot zinvol? Veel belangrijke vragen. Of moeten we juist nu onze stem laten horen, ons niet uit elkaar laten spelen, juist nu opkomen voor het handhaven van verworven en ooit hard bevochten rechten? Ik ben er nog niet uit. Het zal zich de komende weken en maanden uitwijzen. Wel weet ik: samen staan we sterk, dat is al zo vaak aangetoond. Net als ooit is het weer de hoogste tijd voor Action, Awareness en Advocacy! 

  

Blog over CSW69 

Via de nieuwsbrief van de Unie van Soroptimistclubs, gaf ik me november 2024 gemotiveerd, intuïtief en onvoorbereid op om mee te mogen naar de 69ste CSW in New York in maart 2025. Vanuit de gedachte ‘nooit geschoten altijd mis’ rekende ik nergens op. Ik kon dan ook mijn geluk niet op na de mededeling dat ik geselecteerd was om mee te gaan als lid van de delegatie van Soroptimist International of Europe (SIE). En er gingen nog 4 Nederlandse Soroptimisten mee. Mij werd door eerdere CSW-gangsters een levensveranderende ervaring beloofd en daar was niets van gelogen. 

In de rij voor de VN-toegangspas  

Na gesetteld te zijn met meer Nederlandse CSW69-reizigers in onze spartaanse, maar betaalbare appartementjes (geen verwarming, geen warm water en schelle tl-verlichting, wat zich allemaal snel oploste gelukkig) in E 94th Street – een waarlijk Nederlandse enclave met alle hulde voor en veel dank aan Artemis Westenberg –, begon het gevecht om samen met duizendenanderen de felbegeerde toegangsbadge tot de VN te veroveren. De rij was lang (3,5 uur), koud maar gezellig, en wie weet heb ik in die rij inderdaad de aangekondigde ‘vrienden voor het leven’ gemaakt. Trots en met badge heb ik me vervolgens samen met mede-Soroptimist Elisabeth van de Laar naar de Soroptimist International (SI) kennismakingsreceptie gespoed, waar ruim 200 Soroptimisten – daarmee de best vertegenwoordigde NGO tijdens CSW69 – uit de hele wereld samenkwamen.

Soroptimisten

Bestaande uit uitsluitend vrijwilligers, zetten Soroptimisten zich in om de rechten, de positie en het leven van vrouwen en meisjes wereldwijd te verbeteren. SI, met 66.000 leden in 120 landen, zet zich via acties, belangenbehartiging en bewustwording in voor de ondersteuning van vrouwen en meisjes. In 1984 verkreeg SI als NGO een algemene consultatieve status bij de VN. Dit is een status gereserveerd voor grote internationale NGO’s waarvan het werkgebied de meeste kwesties op de agenda van ECOSOC (de Economic and Social Council van de VN) en haar ondergeschikte organen omvat. SI heeft 20 VN-vertegenwoordigers bij de 7 VN-centra en heeft een team van zes VN-vertegenwoordigers in New York. 

Een of twee weken CSW 

In mijn enthousiasme had ik bedacht de volle twee weken deel te willen nemen aan CSW69. Al snel bleken de meesten slechts één week te gaan, maar achteraf ben ik blij twee weken te zijn gebleven. Het was al met al een dusdanig intense ervaring, dat het goed was meer tijd te kunnen nemen om wat verdieping ten aanzien van CSW te realiseren. Ik had me van tevoren zo goed als mogelijk voorbereid en in alle bescheidenheid gezocht naar een manier om me als nieuwkomer nog enigszins zinvol te maken. Agnes Verhulst, de advocacycoördinator van de Unie, had aangegeven dat wat haar betreft de prioriteit lag bij de onderwerpen geweld tegen vrouwen en vooral ook online, vrouwen en gezondheid en educatie. Uit de honderden side en parallel events had ik een voorselectie gemaakt met als focus online geweld en ook met een focus op de evenredige vertegenwoordiging van vrouwen en mannen in de (sub)top van publieke en private organisaties en bedrijven. Daarnaast heb ik nog talloze sessies bijgewoond over uiteenlopende onderwerpen, die vrijwel zonder uitzondering zeer informatief, van niveau en deskundig bleken. 

Online geweld tegen vrouwen en de invloed van AI  

1 op de 3 vrouwen krijgt te maken met een vorm van geweld. Online geweld tegen vrouwen is de laatste jaren enorm toegenomen. Een onwettig verspreid online bericht wordt in luttele minuten zichtbaar bij duizenden zo niet miljoenen ontvangers en ook al zijn er talloze maatregelen die genomen kunnen worden, het kwaad is al geschied. Vrouwen hebben hier vaak nog vele jaren last van en worden er blijvend mee geconfronteerd in hun privé- en publieke leven. De sprekers en aanwezige ervaringsdeskundigen gaven derhalve aan dat er naast de bestaande juridische en technische maatregelen met name behoefte is aan een ware cultuuromslag bij degenen die er ambtshalve mee in aanraking komen, maar vooral bij de verspreiders van bestaande privéberichten en deepfakes. Dat het sociaal totaal not done wordt hieraan mee te doen. Ook is het een groot probleem dat de algoritmes die gebruikt worden bij het opsporen van deepfakes en hate speech zelf bevooroordeeld zijn. De gemaakte analyses zijn niet accuraat doordat deze gegenereerd worden door algoritmes vanuit het taalgebruik en de belevingswereld van een witte man. 

Quota of niet?  

Tijdens vele sessies kwam dit belangrijke thema aan de orde. Hoe het beste en sneller tot een 50/50-verdeling van vrouwen aan tafel te komen. Zelf mocht ik tijdens de NGO-briefing op de Permanente Vertegenwoordiging van Nederland bij de VN een door mede-SIE-delegatielid dr. Claartje Vinkenburg (deze CSW online aanwezig) voorbereide vraag stellen aan de staatssecretaris Funderend Onderwijs en Emancipatie op het Ministerie van OCW, Mariëlle Paul. Het was een vraag over hoe Paul de EU-richtlijn inzake het vereiste quota van 40% vrouwen in de top wilde realiseren terwijl het wettelijke Nederlandse vereiste 30% bedroeg. Paul antwoordde hierop dat uit de meest recente informatie blijkt dat er een gestage vooruitgang te constateren valt, met name in de subtop van organisaties en bedrijven. Paul antwoordde ook geen keihard geloof te hebben in quota. Dit terwijl ze later op de dag in haar verhaal bij de VN en in haar Kamerbrief over voortgang meer vrouwen in de top van 10 maart jongstleden aangaf dat het wat betreft de ontwikkeling van gendergelijkheid niet snel genoeg gaat. 

Delphine O, Ambassadeur en Secretary General of the Generation Equality Forum en voormalig lid van het Franse Parlement, liet in het parallel event ‘Women in Power, Getting to 50-50 at the Table’ op 12 maart 2025 tijdens CSW69 zien hoe quota in Frankrijk tot een feitelijke 50/50-verdeling hebben geleid in het parlement, in de regering, in de raden van bestuur en raden van commissarissen, in de top en subtop van het bedrijfsleven en ga zo maar door. O gaf aan dat ook progressieve regelgeving in Frankrijk, die een goede balans tussen werk en privésfeer mogelijk maakt, alsmede het organiseren van het mentorschap, hieraan een belangrijke bijdrage leveren. Ook de overige vooraanstaande sprekers van het event beaamden dat quota instrumenteel zijn bij het bereiken van gendergelijkheid. 

Vol energie 

Voor zover deze constatering een dag of twee na terugkomst in Nederland al mogelijk is: het waren twee levensveranderende weken. Ondanks de ook terechte zorgen over pushbacks en de politieke tegenwind die wereldwijd heerst wat betreft vrouwenrechten en gendergelijkheid voor alle vrouwen en meisjes, heb ik ongelooflijk veel positieve verhalen gehoord, zoveel interessante mensen ontmoet die ik waarschijnlijk deels nooit meer zie maar met wie ik intense gesprekken had, is er gedurende alle jaren sinds het bestaan van CSW ook heel veel vooruitgang geboekt en is het een plek waar vrouwen in moeilijke situaties in moeilijke landen gehoord kunnen worden. Het was ronduit geweldig, ik kwam uitgeput maar toch vol energie terug en zo vreselijk blij dat ik hierbij heb mogen zijn.