Je moet er verstand van robots voor hebben én er een halve jurist voor zijn. Wie had gedacht dat het ‘simpele’ boerenleven inmiddels zo ingewikkeld is?

Simpel boeren leven? Mwah. Het beroep van boer is steeds ingewikkelder geworden. En misschien wel helemaal als je ook nog eens vrouw bent. Het verhaal van Annet Grobben en Janet Verveld, boer én Soroptimist.

Annet Grobben (60) en Janet Verveld (60), beiden lid van club Enschede, kennen elkaar sinds hun twaalfde van de ponyclub. Annet heeft met haar man Wim een melkveebedrijf en Janet met haar man Hendrik-Jan een kleinschalig vleeskoeienbedrijf. De boeren kunnen allebei tractor rijden en draaien volledig in het bedrijf mee. Annet: ‘Ik kan grasmaaien en schudden en bedien ook de melkrobot. We hebben een taakverdeling. Ik doe de kalveren en de administratie.’ Janet heeft de boerderij een tijd alleen draaiende gehouden. Hendrik-Jan was ernstig ziek. ‘We zijn toen van200 koeien naar 50 gegaan, anders was het voor mij te zwaar.’

‘Grasmaaien, melkrobots bedienen: ik doe het allemaal’

De boeren zien de laatste jaren de onzekerheid door de regelgeving van de overheid toenemen. Janet: ‘Alles wat je plant, alles wat je over het land uitrijdt, moet je registreren. Vroeger had je één aanspreekpunt bij het boekhoudbureau, nu heb je voor je bedrijf meerdere specialisten nodig. De één gaat over de mest, de andere over de financiën.’

Annet: ‘Je moet elk jaar aan- geven wat je op je land gaat verbouwen. Medio februari mogen we mest uitrijden, maar weten nu twee weken tevoren nog niet precies welke regels gaan gelden. En dat is heel vervelend, vooral omdat we boetes kunnen krijgen als achteraf de regels toch anders zijn geworden.’

Regels niet goed doordacht

Annet: ‘Regels zijn er altijd geweest, maar die stonden dan een paar jaar. Nu wisselen de regels sneller en ze zijn niet goed doordacht.’ Janet: ‘Toen we naar 50 koeien zijn gegaan, zijn de vergunningen opnieuw vastgesteld. We mochten niet meer groeien. Maar we hadden een bedrijf met 200 koeien en de inkrimping was tijdelijk bedoeld vanwege ziekte van Hendrik-Jan.’ Ze hebben met succes bezwaar gemaakt. ‘De afhandeling heeft maanden geduurd.’

‘Regels waren er altijd, maar nu zijn ze niet goed doordacht’

‘Hier moet je even uitkijken’, waarschuwt Annet. We rijden over een slingerend weggetje omzoomd met oude bomen naar de boerderij van Janet. Ze vertelt over zonen Bart en Tom die beiden hun baan hebben opgezegd en nu ook aan het boeren zijn op het bedrijf van Annet en Wim. ‘Dat is niet altijd vanzelfsprekend geweest. Het waren geen jongens die uit school kwamen, de fiets aan de kant gooiden, hun overall aantrokken en dan de stal in gingen.’ Trots vertelt Annet over de plannen van haar zonen. ‘Ze verbouwen soja. Ze willen een productlijn opzetten om soja om te zetten naar melk. Ze zijn begonnen met een apparaat voor 1,5 liter. En zijn nu continu bezig om de capaciteit te vergroten. Het is leuk om te zien hoe ze dat aanpakken.’

Boer zoekt boer

De historisch erve van Janet en Hendrik-Jan bestaat al sinds 1337. In de opkamer sieren eeuwenoude tegeltjes de muren. ‘Onze zoon Koort had eerst geen interesse in het bedrijf, maar nu overweegt hij toch om de boerderij over te nemen. Je bent er altijd mee bezig om je bedrijf gezond te houden, om ervoor te zorgen dat de volgende generatie het overneemt. Die drive zit je hele leven in je achterhoofd.’