Onze Unie 95 – de jaren ‘60

19-05-2023

Onze Unie 95 – de jaren ‘60

Door Jacqueline Stout, club Eindhoven

    Tussen poetsen en petticoat

    Een nieuwe periode breekt aan na de wederopbouw. Het huishouden wordt minder zwaar met de intrede van de koelkast, wasmachine, telefoon, televisie. Hier en daar kleuren auto’s het straatbeeld.



    Wat bijzonder was in deze jaren wat betreft de mode: het broekpak voor vrouwen. Broeken werden veelvuldig gedragen, maar een echt pak voor dames was er nog nooit geweest. Mensen wisten niet hoe ze deze ontwikkelingen moesten oppakken. De vraag of het pak een bedreiging vormde voor de vrouwelijkheid rees op. Langzaam maar zeker werd mannelijkere kleding voor dames geaccepteerd.

    Er verandert binnen het gezinsleven veel als de vrije zaterdag wordt ingevoerd. Aan het nieuwe interieur in veel woningen is af te lezen dat Nederland steeds welvarender begint te worden. Met de komst van popmuziek en televisie verandert ook de mode. Wist je dat Eugènie Herlaar de eerste vrouw was die het journaal mocht presenteren? Zonder het te beseffen werd zij daarmee een boegbeeld voor het opkomend feminisme.

    Waar hielden onze zussen zich mee bezig binnen de clubs? Ik ben gaan graven in wat oude jaargangen van De Nederlandse Soroptimist. Hieronder een kleine greep uit de mooie artikelen uit de jaren ’60.

    Vluchtelingenhulp club Apeldoorn 1963

    Ook toen al wilden vrouwen wat doen voor hen die het zwaar hadden in de wereld. Zo besloot club Apeldoorn voor een groep Armeense vluchtelingen in het Griekse dorp Serrès en omgeving actie te voeren om een bijdrage te leveren aan de hulpacties die waren opgezet. Door het organiseren van een concertavond hebben zij een bedrag van fl. 1813,40 opgehaald.

    Hulde aan de Amerikaanse Soroptimisten

    Een oud lid van club Haarlem schreef uit Oklahoma-city:

    “Ik ben voor familiebezoek en toerisme in Amerika. Op de 3e dag van mijn grote reis dwars door de U.S. gleed ik uit op een geboende vloer van het hotel en kwam met een gebarsten bekken in het hospitaal terecht. Ik ben alweer aan het lopen begonnen, dus het ergste is geleden. Op grond van mijn vroegere lidmaatschap van de Soroptimistenclub deed ik een beroep op de Sorren hier. En jawel! Zij kwamen direct opdagen en bleven mij trouw bezoeken. Echte goede Sorren dus en zij hebben deze uiteraard wat vervelende weken bijzonder veraangenaamd. Zeg het voort, want hiermede bewijst het bestaan van deze internationale band onder vrouwen o.a. haar reden van bestaan”.

    DOELSTELLING VAN HET SOROPTIMISME anno 1963

    Naar beste krachten te streven naar ons ideaal van toewijding – dienstvaardigheid – vriendschap – en verdraagzaamheid ten opzichte van ons beroep – onze medeleden – de mensheid in het algemeen
    Delen op social-media: