Dualisme betreft kort gezegd de taakverdeling tussen bestuur en volksvertegenwoordigers: het bestuur is er om te besturen, en de volksvertegenwoordigers dienen het bestuur te controleren. De volksvertegenwoordigers stellen het beleidskader, bepalen het budget en controleren het bestuur. Zo gaat het ook bij een waterschap. Voor een waterschap worden verkiezingen gehouden waaruit de volksvertegenwoordigers voort komen, zij vormen het Algemeen Bestuur. Daarnaast is er het Dagelijks Bestuur, dat het uiteindelijke beleid op basis van de inbreng van het Algemeen Bestuur bedenkt en voorbereidt. Vergelijk het met de Tweede Kamer en het kabinet: de politieke partijen komen na de verkiezingen tot afspraken en beleidsvoorstellen, en de Tweede Kamer controleert het kabinet. Het dualisme is daar hoogst actueel, gezien de wrijving tussen het kabinet en de Tweede Kamer over hun controlerende functie als volksvertegenwoordiger.

Twee verantwoordelijkheden.

De Secretaris Directeur van een waterschap kent twee verantwoordelijkheden: secretaris zijn van het Dagelijks Bestuur en van het Algemeen Bestuur, maar ook de directeur van de organisatie en eindverantwoordelijke voor de ambtelijke organisatie die de besluiten daadwerkelijk uitvoeren. Dat kan gaan om het maken van beleidsnota’s, het uitvoeren van infrastructurele projecten, en ook bv. groenonderhoud, muskusrattenbestrijding en de eigen bedrijfsvoering.

Het dualisme in mijn werk kom ik nu bijvoorbeeld tegen in het volgende: ons Algemeen Bestuur (de volksvertegenwoordiging) wil geen verhoging van de waterschapsbelasting. Maar we worden sinds kort geconfronteerd met een nieuw werkgebied: de droogteproblematiek. De aanpak van de droogteproblematiek is niet eerder opgenomen in de tarieven, en dat moet wel gaan gebeuren, vindt het Dagelijks Bestuur. Je kunt bijvoorbeeld gaan kijken waar je water kunt opslaan voor droge periodes. Het vaststellen van de nieuwe tarieven is een discussie tussen het Algemeen Bestuur en het Dagelijks Bestuur. De keuzes die dan gemaakt moeten worden, vragen veel tijd. Het bedenken en voorbereiden van de keuzes doet de organisatie met het DB. Het ontwikkelen van de scenario’s doet het DB samen met het AB, dus de volksvertegenwoordigers. Je kunt vakinhoudelijk heel andere argumenten hebben dan de politieke standpunten willen en dat geeft levendige discussies.

Meer vrouwen nodig.

Met deze functie zit je dus in het hart van de politieke vertegenwoordiging en besluitvorming. Je moet daarom een goede politieke maar ook een bestuurlijke antenne hebben voor dit type organisaties. Zeker in de provinciale en waterschap wereld zijn er nog maar weinig vrouwen die deze uitdagende en complexe functie bemensen. Het is een mega interessante functie en elke dag merk ik dat vrouwen een belangrijke rol kunnen spelen in zo’n functie. Er is in dit werk vooral aandacht voor technische concepten maar aandacht voor sociaal maatschappelijke domeinen is ook hard nodig. Vrouwen hebben daar de empathische antennes voor, ik hoop dat vrouwen veel meer gaan solliciteren op zo’n functie. Het is een prachtig werkveld dat met veilig, voldoende en schoon water midden in de samenleving altijd in beweging is. Zeker op zo’n plek mag vrouwelijk leiderschap in de directie en bestuur niet ontbreken. “

Uit De Soroptimist 88-2